تصویرسازی ذهنی شامل استفاده از تخیل برای خلق مناظر، صداها، بوها، مزهها، یا حسهای دیگری میشود که نوعی رؤیت هدفمند را میسازد. تصویرسازی ذهنی یک تکنیک مدیتیشن است که تأثیرات جسمی و روانشناختی دارد.
در جریان این تکنیک، آرمیدگی ذهن و جسم با کاهش ضربان قلب، کاهش فشار خون و تغییر در امواج مغزی اتفاق میافتد.
تاریخچه تصویرسازی ذهنی
تصویرسازی تقریباً در همه فرهنگهای دنیا به عنوان یک ابزار درمانی مورد توجه بوده و در بسیاری از مذاهب نیز مطرح شده است.
مثلاً سرخپوستان ناوایو، دارای شکل مخصوصي از تصویرسازی هستند که فرد را ترغیب میکند خود را سالم ببیند.
قدمت این تکنیکها به بابلیها، یونانیها و رومیهای باستان میرسد. مصریان و یونانیهای باستان، و نیز ارسطو و بقراط پدر پزشکی نوین، بر این باور بودند که تصویرهای ذهنی در مغز ارواحی را آزاد میکنند که قلب و بخشهای دیگر بدن را برمیانگیزاند.
تصویرسازی ذهنی قرنها به عنوان یک درمان طبی مورد استفاده قرار میگرفته است.